Beste Sandra,
Het oude huis uit 1885 waarin ik woon met mijn Geliefde, een herbouwd voormalig kantongerecht in Onderdendam, heeft het ook na de eerste reeks aardbevingen het weer stevig voor de kiezen gehad. Terwijl het toch muren van bijna veertig centimeter dik heeft.
De aardbeving van Zeerijp van 3.4 veroorzaakte na de perfecte reparatie van de vorige { Huizinge o.a.] , weer flink wat schade. Het positieve is dat de schade die wij met behulp van onze aannemer hebben geïnventariseerd, gelukkig niet betwist werd. Dus we konden aan de slag. Wel is het zo dat nu voor de zoveelste keer het huis weer op de kop is gezet. Terwijl we deze keer zijn blijven wonen tijdens de uitvoering van de werkzaamheden. Alleen dankzij een perfecte samenwerking met de aannemer kon dat. En werd alles opnieuw schitterend gerepareerd.
Inmiddels weer twee stevige aardbevingen verder.
Het epicentrum vlakbij. Ik kijk vanuit mijn werkkamer op Westerwijtwerd en Garrelsweer is nog geen vijftien kilometer hier vandaan.
Wel vraag ik me af hoe vaak moeten we nog blijven repareren. Wij zijn- ik word binnenkort 77- langzamerhand aardbevingsveteranen.
Een ding staat voor mij vast. Ik laat mij niet wegjagen uit een van de mooiste dorpen van Groningen.
Samen met een aantal bewoners met een zeer diverse politieke achtergrond, hebben wij net een prachtige Digitale Productie afgerond ‘Historisch Watererfgoed Onderdendam ‘waarin de sterke punten van ons dorp[ schitterende panden, een viertal kanalen die midden in het dorp samenkomen en voor een deel nog ongerept cultuurlandschap – vastgelegd worden. En we hopen daarmee een beschermende status te verkrijgen voor het eeuwenoude dorp met zijn monumentale panden aan het water. Twee en half jaar onderzoek is hieraan vooraf gegaan, mede gefinancierd door de provincie. Bewoners vind ik moeten zich niet gek laten maken door die rotbevingen. Het beste medicijn is: ‘Blijf asjeblieft bezig ‘. En laat je niet onderspitten. Dat laatste is het beste wat Groningen aan de rest van Nederland te bieden heeft.
Met vriendelijke groet,
Kees Willemen